یکی از اشتباه‌های رایج در محاسبه‌ی قیمت تمام‌شده، نادیده‌گرفتن دستمزد طراح به‌عنوان یک نیروی متخصص است. در این نرخ‌نامه، دستمزد طراح نیز به هزینه‌ها افزوده شده و درصدی هم به‌عنوان سود کسب‌وکار در نظر گرفته شده است.

طبق استانداردهای جهانی، طراحان مستقل کمتر از ۵۰٪ زمان کاری خود را به طراحی اختصاص می‌دهند و باقی زمان صرف جلسات، بازاریابی، ارتقای پورتفولیو و امور اداری می‌شود. بنابراین، هزینه‌ی نهایی بر تعداد ساعت‌های مفید کاری تقسیم شد و به عدد ۹۰۰٬۰۰۰ تومان برای هر ساعت کار گرافیکی رسیدیم.

پس فرمول محاسبه‌ی قیمت نهایی به این صورت درآمد:

نفر ساعت × ۹۰۰٬۰۰۰ تومان = قیمت نهایی پروژه

برای مثال، طراحی یک لوگو همراه با دفترچه‌ی راهنمای هویت بصری، به‌طور میانگین ۸۰ ساعت زمان نیاز دارد. حاصل‌ضرب این عدد در نرخ ساعتی ۹۰۰٬۰۰۰ تومان، مبلغ ۷۲٬۰۰۰٬۰۰۰ تومان به‌دست می‌دهد که پس از گرد شدن، در نرخ‌نامه ثبت شده است.

این فرمول، مبنای محاسبه‌ی قیمت است. هر طراح می‌تواند بر اساس شرایط شخصی و سطح تجربه‌ی خود، این عدد را افزایش دهد. اما ارائه‌ی قیمت‌های پایین‌تر از این نرخ، به مرور زمان باعث زیان اقتصادی و تضعیف حرفه‌ی طراحی گرافیک خواهد شد.